Ik ben een avonturier op reis in dit aards leven. Onderzoekend, nieuwsgierig, een beginner, leven vanuit het vrije veld. Natuur, zingen, dansen, lezen, mensen inspireren mij!

Thuis

In mijn jongere jaren stond ik vroeg op mijn eigen benen, ik doe het wel alleen, ik wilde anders zijn, schoppen tegen hoe het hoort. Maar eigenlijk mijn veilige ‘thuis’ niet uit willen, mijn gevoelige deel werd niet gezien. Door deze innerlijke tweestrijd, koos ik ervoor om er dan maar niet helemaal te zijn en mee te bewegen. Het voelen werd ondergeschikt, het bracht mij alleen maar in verwarring. Vooral in de liefde was dit voor mij ingewikkeld, ik wilde verbinding, maar toch niet. Er was geen speelse vrije ruimte, maar vooral verkramping. Ik deed wat hoorde, wat ik wist en er was altijd nog een kleine rebel in mij. De weg naar licht laten schijnen op mijn innerlijke wereld begon.

Wereld vergroten

Haptonomie en yoga hebben mij geleerd om weer contact te maken met mijn lichaam. Mijn reizen naar Nepal en India hebben mij in contact gebracht met het boeddhisme en meditatie, de oefening om aanwezig te zijn met alles wat er is. Minder gehecht aan je eigen gedachten en gevoelens. Retraites organiseren met Frits Koster en Kim Ravers bracht mij in contact met simpel klanken maken, de pracht van samenzang.

Angst & liefde

Mijn vaders ziektes proces in die tijd heeft ervoor gezorgd dat ik mijn grootste angst had aan te kijken, de dood, opgaan in het niks. Wat ik zelfs als klein meisje al ervoer als ik in bed lag. Het doorvoelen met hulp, was enorm helend. Doodgaan werd door de tijd heen lichter, opgaan in iets groters, een nieuw begin. De liefde kon langzaam ook meer stromen, ik kon zien dat mijn angst om te verbinden en te verliezen, tot nu toe alle ruimte kreeg om te spreken. Maar dat was niet wat ik echt wilde, ik besloot toen om de grote sprong te wagen en mijzelf in het samen zijn te ontdekken. De liefde leert mij intimiteit, delen, mijzelf inbrengen, en het voelen van een hartsverbinding. Moeder worden van drie kinderen, is al je levenslessen weer gespiegeld krijgen. De beweging van houvast zoeken in hoe het moet gaan, mijn eigen ruimte bewaken, naar durven toe te vertrouwen, niet weten en vrijheid voelen in verbinding.

Aanwezig zijn

Mijn tijd werkzaam voor de gemeente Utrecht heeft heel helder gemaakt waar ik op aan ga en waar je mij voor kan uitnodigen. Het begeleiden van groepen en coachen van teams en mensen; het aanwezig zijn, werken in het moment, doorzien wat er echt leeft en dat inbrengen is waar ik op mijn plek ben. De opleiding: Instrument voor Hulp bij het ITIP heeft daar nog weer een verdieping ingebracht. Welkom heten, een basis voor mijzelf creëren, durven te staan, zachtheid, afgestemd zijn op mijzelf en in verbinding zijn met de ander. Niet van een afstandje kijken of in mijn schulp kruipen, maar aanwezig zijn met alles wat er in mij is.

Expressie

Mijn stem, praten, zingen, kent zoveel lagen. Ik ben ooit begonnen met zingen als 6 jarig meisje in een koor, ik genoot vooral van de solo’s, de plek waar ik mijzelf kon laten horen. Maar doordat binnen steeds stiller werd, werd ook het zingen gecontroleerder. In mijn tienerjaren kon ik vooral via het zingen mijn gevoelens kwijt, alleen op mijn kamer, mee zingen en huilen. Opgroeiend in een politiek gezin heb ik geleerd mijn mening te geven, mij uit te spreken, maar niet stil zijn en luisteren, het kleine in jezelf benoemen. Expressie kan groots zijn, maar ook heel klein en kwetsbaar. Van jezelf vol geven tot heel precies zijn in wat er is.

Sinds afgelopen oktober ingestapt bij de opleiding Begeleider Vrije zelfexpressie bij Murali. Een enorm verrijking om te leren, te ervaren, te spelen, te werken met de stem, dans, opstellingswerk en de kracht van expressie.